Castlevania: Lords of Shadow 2 is de laatste telg in een lange traditie van Castlevania games.
Sommige games gaan na een tijd hun eigen leven leiden, en Castlevania is dan ook een uitstekende kandidaat om dit te doen. Vele bijzonderheden zijn niet bekend bij het grote publiek sinds de intrede in de gamewereld in 1987.
Castlevania is één van de meest bekende 8-bit games ooit gemaakt, maar net zoals het onderwerp is de creatie van de game gehuld in een maas van mist en mysterie. Castlevania was voor zijn tijd eng, donker en niet echt aantrekkelijk doch op één of andere manier was het een ontoombaar succes.
Castlevania is de meest gerestyled game ooit. Het verhaal van Simon Belmont’s eerste aanval op het kasteel van Dracula heeft ondertussen al vele versies gehad. De NES Castlevania was kort daarna opgevolgd door Vampire Killer, een soort van Metroid-achtig spel voor de Japanse MSX computers, dan was er een arcadeversie genaamd Haunted Castle, dan was er weer Castlevania IV voor de SNES en dan was er Playstation met hun Castlevania Chronicles. Vijf verschillende unieke spellen die eigenlijk hetzelfde verhaal vertelden en dezelfde basic lay-out hadden.
Het verhaal was geïnspireerd door de klassieke horrorverhalen van de Amerikaanse Universal studio’s en de Britse Hammer Horror films. De verhaallijn lijkt zo ontsnapt uit een klassieke horrorfilm van de jaren dertig. De gamefiguur Frankenstein heeft duidelijk zijn inspiratie gevonden bij de legendarische acteur Boris Karloff die hem meesterlijk neerzette in de film.
De Castlevania credits is eigenlijk één big inside joke en refereert naar klassieke monster films. De credits is een bonte verzameling van dubbelzinnig gekke namen zoals Vran Stoker (Bram Stoker), Christopher Bee (Christoper Lee) en Boris Karloffice. Engelse grappen Japanse stijl zeg maar.
[su_carousel source=”media: 695,694,693,692,691,690,689″ link=”image” width=”520″ height=”200″ items=”8″ title=”no”]
In de credits zit ook een gigantische fout. Het hoofdpersonage wordt benoemd als Simon Belmondo wat de Japanse naam was van het personage. Het had Simon Belmont moeten zijn.
Luguber maar waar: niemand weet eigenlijk wie de originele game heeft gemaakt. Bij al the credits werd er gebruikt gemaakt van pseudoniemen. De credits in Castlevania zijn zo gek, dat niemand nog weet wie er aan wat werkte.
Men heeft een vermoeden dat Hitoshi Akamatsu de geestelijke vader is van Castlevania. Deze man is letterlijk verdwenen in de jaren 90, wat het verhaal nog meer creepy maakt.
Hoe dan ook vampierverhalen zijn weer in, de games blijven het goed doen, de laatste in de rij zal zeker geen uitzondering zijn.
