Shadow Warrior Review

Inleiding

“I’ve got the touch, I’ve got the power!”

Het jaar is bijna voorbij en we kunnen zeker en vast stellen dat er ook in 2014 een hele hoop interessante games op de markt zijn gebracht. Denk maar aan een succesvolle nieuwe Call of Duty, een indrukwekkende vervolg in de Far Cry franchise en een GTA V remaster om van te smullen, maar met al dat groot spektakel is het soms gemakkelijk om de iets minder bekende games uit het oog te verliezen. Een van die games is Shadow Warrior, een titel die toch heel wat gamers bekend in de oren zal klinken. Het gaat namelijk om een moderne reboot van de klassieke PC game uit 1997. Ontwikkelaar Flying Wild Hog heeft de heropleving van Shadow Warrior onlangs op de new gen consoles uitgebracht. In een wereld van First Person Shooters met een hevige nadruk op verhaal en regenereerbare levens wil de ontwikkelaar met de Shadow Warrior reboot een moderne game op de markt brengen met een aantal gameplayelementen van vroeger. Of Flying Wild Hog daarin ook slaagt, lees je hieronder.

Storytelling

Hoewel je het niet meteen zou verwachten, zit er wel degelijk een interessant verhaal in Shadow Warrior. Je speelt als Lo Wang, de stoere maar vrij komische bodyguard / huurmoordenaar van Master Zilla, een Japanse maffiagigant. Jouw opdracht lijkt op het eerste gezicht vrij simpel: zoek en koop een mythische katana die luistert naar de naam ‘Nobitsura Kage’, maar al snel blijkt dat de eigenaar van het felbegeerde zwaard je leven wat lastig maakt. Al snel bevind je je in een heimelijke situatie, maar breekt alle hel los wanneer een hoop demonen de Aarde overrompelen. Wang besluit dan maar om een verbond te sluiten met Hoji, een gemaskerd irritant wezen uit de onderwereld. Niet alleen levert Hoji je een aantal handige krachten op, ook het sarcasmegehalte van alle uitspraken in de game gaan de lucht in.

“You no mess with Lo Wang”

Het vinden van de Nobitsura Kage is van gigantisch groot belang, omdat dat zwaard het enige wapen is waarmee je onsterfelijke demonen kunt doden. Doorheen de campagne ontmoet je “Whisperers”, machtige demonen in de hel die elk een stukje van een volledige verhaal vertellen. Tripjes van de Aarde naar de onderwereld en omgekeerd zijn zeker geen uitzonderingen. Wat later in de game wordt ook duidelijk welke rol Hoji precies speelt in de game en wat het meesterplan is van Master Zilla en de demoneninvasie.

Gameplay

Shadow Warrior is puur geweld. De game straalt het uit en geeft je ook een heel arsenaal tot je beschikking om zowel met helse wezens en ondergronds gespuis als Yakuzabendes te strijden. Uiteraard gaat het hier om een First Persoon Shooter, maar vooral het zwaard staat erg centraal in de game. Je begint met een simpel zwaard, maar naargelang je verdergaat in de game speel je nieuwe wapens vrij, maar ook nieuwe upgrades voor je zwaard en handige skills. Zo kan je bijvoorbeeld met behulp van Hoji een shockwave ontketenen waarmee je alle demonen in de buurt tijdelijk verdooft.

Zoals we eerder vermeldden is het arsenaal aan wapens vrij groot. In totaal zijn er negen vrijspeelbare vuurwapens, waaronder het dood demonenhoofd dat dodelijke laserstralen uitzendt. Het klinkt belachelijk, maar het speelt geweldig. Ontploffende pijlen en kruisbogen, mini-kernrakketten (met een knipoog naar Duke Nukem) en nog veel meer interessante en bovendien goed gebalanceerde wapens kan je gebruiken.

In de game zijn er een aantal zaken die je kunt verzamelen. Allereerst hebben we de geestige Chinese Fortune Cookies, met een geestige spreuk helemaal in Shadow Warrior stijl. Om maar meteen een voorbeeldje te geven: “You will stop procrastinating. Later.” Humor is een erg belangrijk aspect in de game en de dialogen tussen Lo Wang en Hoji zijn van topkwaliteit, het script is uitzonderlijk goed geschreven, zowel op gebied van verhaalinhoud als de presentatie van de personages.

De Karma Points kunnen gebruikt worden om skills te leren, maar ook nieuwe zwaardcombo’s. Denk maar aan het vinden van meer ammunitie of een nieuwe dodelijke zwaardslag in een cirkeltje. Deze punten worden uitgedeeld op basis van je speelstijl. Als je op een gevarieerde en gruwelijke manier je tegenstanders afmaakt, zal je meer Karma Points verdienen. Gelukkig is het wel geen erg bepalende factor, als je er gewoon van houdt om monsters neer te slaan/schieten en niet let op de manier waarop je ze doodt, zal je nog steeds een hoop skills kunnen upgraden. Ook kan je geheime locaties vinden waar je extra Karma Points kan scoren. Ten slotte zijn er ook nog de Ki Crystals die vooral voor Hoji van pas zullen komen, ze geven je bovenmenselijke krachten om de strijd met de demonen wat eerlijker te maken.

Last but not least is er ook nog gewoon geld dat je overal kan terugvinden. Kluisjes, dozen, kasten, quasi overal vind je munten en briefjes terug. Daarmee verbeter je de vuurkracht en mogelijkheden van je wapens. Dual Submachine Guns bijvoorbeeld, waarom niet?

We zijn vooral blij met de manier waarop Flying Wild Hog de gameplay van de originele Shadow Warrior intact heeft gehouden met uiteraard een aantal nieuwe elementen. Zo zijn levenspunten grotendeels niet regenereer baar, je moet zelf speuren naar medkits. Later kun je wel een skill aanschaffen waarmee je je levenspunten gedeeltelijk weer geneest, maar de medkits blijven van uitermate groot belang. Ook kan je gewoon 10 wapens tegelijk dragen, of je nu zin hebt in een simpele revolver, een aantal scherpe shurikens of een dodelijke rocket launcher, het kan allemaal. Of het allemaal in de denkbeeldige rugzak van Lo Wang past is een ander verhaal, maar Shadow Warrior moet uiteraard niet beschouwd worden als een ‘serieuze’ shooter en dat is net een geweldig pluspunt. Het geeft een innovatief maar toch vertrouwd gevoel aan de hele game.

De missies zijn gevarieerd, allesbehalve saai en ook de eindbazen mogen er zeker zijn. In sommige gevecht scènes zal zelfs een ervaren FPS speler uitgedaagd worden. Uiteraard kan je kiezen tussen een aantal verschillende moeilijkheidsgraden. Naast kogels, pijlen en rakketten zijn er ook tal van andere manieren om je vijanden van het leven te beroven. Of je nu kiest voor verbranding, dood door flipperkast of gewoon een klassieke onthoofding: het zorgt allemaal voor een even bevredigend gevoel.

Met de campagne ben je zeker heel wat uurtjes zoet. In totaal zijn er zestien hoofdstukken, de ene uiteraard wat uitgebreider dan de andere. De gemiddelde speler zal Shadow Warrior uitspelen in een tijdsperiode van 12 tot 18 uur, wat niet slecht is. Ook moeten we rekening houden met het feit dat de game niet full priced is maar een richtprijs van €40 heeft, de ‘waar-voor-je-geld-score’ gaat hierdoor ook de lucht in. Mocht je niet genoeg krijgen van het verhaal, dan kan je ook nog aan de slag in drie Arena’s met voortdurende waves aan vijanden die je kunt verslaan, een survivalmodus dus. Hoewel dat mooi meegenomen is, blijft het verhaal de vermakelijkste optie. Een multiplayer modus is niet aanwezig, maar lijkt ons ook wat overbodig.

Aan de controls moet je wel even wat wennen. Zo moet je richten door de R2-trigger halfweg in te drukken of via de R3-knop, in tegenstelling tot de vaakgebruikte L2 knop. Die wordt dan weer gebruikt voor een alternatieve vuurmodus. Hoewel het laterop in de game best logisch is, vereist het wat gewenning en voelt het een beetje onnatuurlijk aan. Ook een minpunt is het feit dat je in de eerste helft van de game vrijwel nooit munitie te kort komt, terwijl dat in latere levels een veel grotere impact heeft. Gelukkig geen al te grove minpunten dus in de gameplay, integendeel zelfs. Shadow Warrior biedt een frisse, gewelddadige en vooral erg geestige gebruikerservaring.

Presentatie

Het mag gezegd worden, de levels en omgevingen van Shadow Warrior zijn prachtig. Niet alleen zijn ze er authentiek uit en stralen ze een geweldige sfeer uit, maar ze zijn ook nog eens ontzettend gevarieerd. Met uitzondering van de eerste twee levels is er geen enkel stukje in de game dat tweemaal voorkomt of gerecycleerd werd. Bovendien wordt de game vergezeld door een machtig goede en toepasselijke soundtrack. Ook met de geluidseffecten zit alles snor.

De beelden die Flying Wild Hog op het scherm tovert zijn best indrukwekkend. Textures zijn prima, animaties zijn vrij degelijk en licht- en schaduweffecten zijn zeker bovengemiddeld. Heel af en toe is er wel eens een klein stukje dat wat beter afgewerkt had mogen zijn, maar over het algemeen is de beeldkwaliteit prima. Wat ons vooral blij maakt is het feit dat Shadow Warrior draait op een resolutie van 1080p en 60 frames per seconde, zoals games horen te zijn. De vlotte framerate zorgt voor soepele gevechten. Framedips zijn er niet, hoewel er af en toe bij intensieve opeenvolgende combinaties een frame wordt vergeten. Het is echter amper merkbaar en beïnvloedt zeker de gemiddelde speelsessie niet.

De Shadow Warrior reboot biedt ook een hommage aan de klassieke uitgave uit 1997 met originele quotes, verwijzingen en een lading easter eggs.

Hieronder kan je een aantal YouTube filmpjes zien van enkele levels en stukjes die we hebben opgenomen om je een indruk te geven van de gameplay en de grafische stijl: