Slain: Back From Hell Review

Slain: Back From Hell kan het best beschreven worden als een brutale Castlevania-achtige game met een nostalgische terugkeer naar de jaren ’80 en ’90 en een erg hevig heavy metal jasje. De game ziet er namelijk niet alleen vrij gotisch uit, maar de soundtrack bestaat ook volledig uit heavy metal. En eerlijk gezegd – die beslissing maakt van de game toch nét iets meer. Onze volledige bevinden met Slain: Back From Hell lees je hieronder.

Inleiding

Enkele seconden in het spel word ik door mijn Xbox One al begroet met de mededeling van een behaalde achievement: ‘Get used to it’, de achievement (of de trofee) die je te wachten staat wanneer je voor het eerst in de game sterft. En dat zal vrij vaak gebeuren in Slain, de game is allesbehalve gemakkelijk. Levels zijn ingedeeld in kleinere stukjes met aan het einde van elk stukje een checkpoint. Als je sterft, ga je simpelweg meteen terug naar dat laatste checkpoint met al je levens en mana intact. Geen game voor ‘wussies’ dus, zoals de ontwikkelaars het zelf graag noemen.

De oorsprong van Slain vinden we terug op Kickstarter. De game is namelijk al een tijdje uit op pc maar werd kritisch niet erg goed ontvangen omdat de game afwerking miste en geplaagd was met bugs. Met de ondertiteling Back from Hell willen de ontwikkelaars aantonen dat ze de game helemaal onder handen hebben gepakt en de mankementen hebben weggewerkt. Niet alleen werd de pc-versie geüpdatet, de game verscheen namelijk sinds kort ook op PlayStation 4 en Xbox One.

Gameplay

In Slain: Back From Hell speel als je de metalheld met de moeilijk uitspreekbare naam Bathoryn, die een opdracht heeft gekregen van niemand minder dan de Metalgod himself. Er staan een hele hoop duivelse vijanden te wachten die niet zouden misstaan in een Doom-game: denk maar aan vliegend gruwelijk gespuis, vuurhonden en skeletten. De gameplay mechanics van Slain: Back From Hell zijn vrij simpel en speelt vrij gelijkaardig aan een ouderwetse Castlevania. Met je zwaard kan je schade aanrichten, maar je kan deze aanval ook opladen om op het juiste moment net wat meer schade aan te richten. Verder kan je ook nog mana-aanvallen uitvoeren die meer geschikt zijn voor lange afstand. Blokkeren kan je ook en is zelfs essentieel als je een goed getimede counteraanval probeert uit te voeren.

Aanvallen gebeurt erg vlotjes en de balans tussen de verschillende soorten aanvallen is prima. Slain is inderdaad een moeilijke game en de kans is groot dat je in een level tientallen keren zult sterven. Gelukkig zijn de relatief korte checkpoints wel een uitstekend om frustraties bij de speler te besparen. Eens je zonder serieuze kleerscheuren voorbij een checkpoint geraakt levert dat evenwel een vrij bevredigend gevoel op.

Naast de verschillende soorten vijanden die allemaal een verschillend aanvalspatroon hebben meegekregen, zit de wereld van Slain: Back From Hell ook vel met valstrikken en verborgen elementen. De levels zijn erg lineair en de game voelt daardoor eigenlijk nooit repetitief aan. Goede spelers zullen ongeveer zo’n 6 uur aan de campagne besteden maar het is zeker geen uitzondering om wat meer tijd aan de game te spenderen. Soms zitten er boobytraps verstopt in de levels en sommige stukken zijn moeilijk te bereiken. De neiging om te ‘ragequitten’ mag dan soms hoog zijn, toch wil je keer op keer opnieuw proberen. Elke level wordt doorgaans afgesloten door en eindbaas. Alle eindbazen zien er vrij gruwelijk uit, maar sommigen gaan té gemakkelijk neer vergeleken met de moeilijkheidsgraad van de rest van de level. Na het uitspelen van de game zijn er echter weinig redenen om de game opnieuw te spelen en ook andere gamemodi bevat Slain niet.

Audiovisueel

Slain: Back From Hell probeert een gotische SNES-sfeer uit te stralen en dat is de ontwikkelaars dan ook zeker gelukt: de game ziet er erg goed met gedetailleerde sprites, uitstekende omgevingen en eveneens uitmuntende animaties. Slain biedt ook een tweetal CRT-filters aan waarmee je het beeld van een dikke beeldbuistelevisie kunt emuleren en ook dat is zonder meer geslaagd. Met de soundeffects zit het goed, maar het element dat Slain: Back From Hell nog wat extra sfeer meegeeft is uiteraard de hevige heavy metal soundtrack. Headbangen zit er voor ons niet meteen in, maar de muziek past in ieder geval prima bij de game en het zeker een leuke en nuttige toevoeging.

Conclusie Slain: Back From Hell Review

Slain: Back From Hell is een geslaagde actietitel. Hoewel de oorspronkelijke release van de game op weinig lovende kritieken kon rekenen hebben de ontwikkelaars met deze heruitgave een leuke en vooral uitdagende game op de markt gebracht met een heavy metal jasje.