De nieuwste titel in de Elder Scrolls franchise is er eentje die heel wat weg heeft van Blizzard’s waanzining populaire Hearthstone. The Elder Scrolls: Legends probeert dan ook een stukje van de trading card game markt te veroveren, uiteraard helemaal in de stijl van The Elder Scrolls. Hoewel de basisprincipes van Legends erg veel lijken op dat van Heartstone, duurt het niet lang vooraleer je beseft dat de eerstgenoemde toch nog een hoop diepgaander is. Wij gingen aan de slag met een vroege versie van de game.
Alle kaarten in The Elder Scrolls: Legends worden opgedeeld in vijf verschillende kleuren, elke kleur komt overeen met een bepaalde eigenschap. Zo kan je kaarten verzamelen voor Strength, Intelligence, Willpower, Agility en Endurance – eigenschappen die voor een TES-speler ongetwijfeld bekend in de oren zullen klinken. Naast deze gekleurde kaarten zijn er ook neutrale kaarten aanwezig die je kan gebruiken in eender welk deck en heb je als speler ook de mogelijkheid om kleuren te gaan combineren. Uiteindelijk moet je een deck zien te verzamelen van een goede 50 kaarten en de enige limiet is dat je slechts 3 identieke kaarten mag gebruiken. Zoals je zou verwachten biedt elke kleur en dus elke eigenschap heel wat verschillende mogelijkheden en combinaties – de verschillende speelstijlen zijn quasi eindeloos.
Het spelbord van The Elder Scrolls: Legends wordt opgedeeld in twee stukken of lanes. Hierop kunnen speciale eigenschappen en buffs geplaatst zijn, waardoor je als speler harder en tactischer moet nadenken om tot een overwinning te komen. Dat is niet het enige unieke element dat we tegenkomen in Legends, want ook de zogenaamde Runes spelen een erg belangrijke rol. Je gekozen personage of Hero wordt omsingeld door een vijftal runes. Telkens je vijf levenspunten door een aanval verliest gaat er ee rune weg en wordt er een extra kaart getrokken. Zo kan het directe nadeel van verminderde levenspunten indirect toch in je voordeel spelen. Dan begin je als speler ook meteen tactisch te denken of het wel verantwoord is om een de vijandige hero rechtstreeks aan te vallen.
Net zoals in de meeste andere trading card games zal je in The Elder Scrolls: Legends zowel een heuse single-player campaign als online multiplayer modi kunnen verkennen. Er zijn voorlopig drie hoofdstukken te spelen in de single-player, waarvan je op het einde uiteraard elk een eindbaas wacht. De AI wordt ook steeds uitdagender en als speler word je aangemoedigd om tactisch en sluw te spelen – want de tegenstand is allesbehalve mals. Online gevechten gebeuren in twee modi: Ladder en Arena. In de eerstgenoemde zal je zelf een deck moeten samenstellen om de strijd aan te gaan terwijl je in de arena een deck moet draften. Het doel? Zeven overwinningen, maar na een derde nederlaag vlieg je eruit.
Waar The Elder Scrolls: Legends echter het meest uitblinkt is de manier waarop sterkere kaarten verdiend kunnen worden, want verassend veel kan gewoon door de game op een normale manier te spelen. Zo krijg je als speler een ferme bonus bij het levelen van je personage of als je bijvoorbeeld een aantal overwinningen op een rij behaalt. Het level-systeem is eerlijk en zorgt ervoor dat ook spelers die geen geld willen uitgeven of weinig tijd te spenderen hebben toch competitief kunnen zijn. Kortom, een Hearthstone-kloon is The Elder Scrolls: Legends allerminst – reken maar eerder op een geduchte en gedurfde concurrent. Registeren voor de beta kan via deze link.
