Rondslingeren zoals Spider-Man in virtual reality, het is wellicht een perfecte VR-titel voor velen. Hoewel Spidey voorlopig nog niet vertegenwoordigd is in VR, brengen de ontwikkelaars van Windlands de ‘slingergameplay’ van punt A naar punt B tot leven in een virtuele omgeving. Windlands is een recent uitgebrachte first-person platformer maar kan evengoed beschreven worden als een exploratiegame. Of het spel ook in de smaak valt, lees je in onze Windlands recensie hieronder.
Inleiding en storytelling
Het aanbod van virtual reality games begint groter en groter te worden maar een titel waar je superheldengewijs doorheen levels kunt slingeren – daarvoor moet je bij Windlands zijn. Met behulp van een trekhaak moet je doorheen een verlaten en geruïneerd landschap trekken, uiteraard hoog in de wolken. Een verkeerde stap en je valt genadeloos in een oneindige leegte.
Al vanaf het eerste moment krijg je een nette waarschuwing te zien dat Windlands een vrij hevige VR-titel is. Gelukkig bieden de ontwikkelaars dan ook voldoende ‘comfort’ opties om motion sickness zo veel mogelijk te beperken. Of je hierdoor last gaat ondervinden hangt echt van persoon tot persoon af – hoewel ondergetekende nooit misselijk werd is Windlands absoluut wel een VR-game waarbij je hersenen toch het gevoel gaan krijgen dat er iets niet klopt. Het gevoel van slingeren en vallen is in Windlands ontzettend reëel. Wie er gevoelig aan is kan ervoor kiezen om aan het gevoel te wennen, maar de overige safe-opties zijn gelukkig al een grote hulp. Windlands is ontzettend meeslepend – of je dat als een min- of pluspunt moet opvatten zal je zelf moeten uitmaken.
Wat de storyline betreft zien er hier en daar een aantal verhaalelementen rond gesprokkeld en gaat het om een ouderwetste civilisatie die werd geruïneerd. Er wordt op een simpele manier uitgelegd wat je doel is en wat er precies gebeurd is, maar Windlands is zeker een typtische titel die eerder de gameplay voor zich laat spreken.
Gameplay
De comfort settings van Windlands zijn vrij uitgebreid, je kan er bijvoorbeeld voor kiezen om een transparante kooi omheen je te laten zetten of om strafing uit te schakelen. Het klinkt alsof er erg veel moeite gedaan werd om voor iedereen een zo goed mogelijke ervaring te kunnen neerzetten en zal in een aantal gevallen ook zeker vereist zijn.
In Windlands ontdek je een hoop omgevingen die elk in een leuke en vooral kleurrijke low-poly stijl worden getoond. De eerste levels doen qua kleurenpalet wellicht denken aan Minecraft maar al snel wordt de unieke artstijl van Windlands duidelijk. Er zijn een aantal kristallen die je moet verzamelen en dankzij een lichtbaken weet je ook waar je terechtkunt. Uiteraard moet je proberen een route uit te stippelen om die kirstallen te kunnen vinden en ga je dus moeten slingeren.
Wat de controls betreft is Windlands vrij simpel, je kan rondkijken en vrij bewegen met de DualShock controller en je gebruikt de triggers om je grappling hook te gebruiken. Uiteraard kijk je voortdurend rond en lanceer je je grappling hook op plaatsen waar je voldoende steun hebt. Je hebt het wellicht al honderden keren gedaan in andere games – maar in VR wordt het schrikgevoel van vallen realistisch gemaakt. Wie hoogtevrees heeft trouwens, succes ermee. Missen met je grappling hook levert weinig gevolgen op en in de game respawn je op het dichtstbijzijnde checkpoint – hoe het met je maaginhoud gesteld is, dat is daarentegen een ander verhaal.
Naarmate je vordert in de game wordt het ook al wat lastiger om op bepaalde plekken te geraken. Zo zal je bijvoorbeeld je schommelingen goed moeten timen om gebruik te maken van momentum en ook het nodige walljumpen is aanwezig. Je kan ook effectief via verschillende routes op eenzelfde locatie komen en Windlands voelt eigenlijk nooit lineair aan. Soms is het echt wel even uitzoeken welke richting je nu uit moet, ondanks het feit dat je lichtbakens te zien krijgt.
De campagne van Windlands duurt ongeveer een vijftal uren en daarmee heb je alles gezien. Wel zijn er nog een hoop collectibles doorheen de drie levels verspreid en biedt de game ook een aantal tijd-gebaseerde uitdagingen. Wat de replaywaarde betreft hebben de ontwikkelaars in ieder geval voldoende moeite gedaan om de speler steeds terug naar de game te laten terugkeren, maar de gameplay op zich slaagt hier al vrij goed in.
Audiovisueel
Zoals we hierboven al hebben beschreven heeft Windlands een low-poly artstijl meegekregen die vooral een toffe en losse sfeer opwekt. De game ziet er scherp uit op de PS4 en de omgevingen zijn erg mooi. De game mist hier en daar wel detail en de textures zien er niet altijd even goed uit – maar over het algemeen houdt deze game visueel zeker stand. Windlands wordt vergezeld door een rustgevende en passende soundtrack.
Conclusie Windlands Review
Windlands is zonder enige twijfel een van de meest meeslepende VR-ervaringen van het moment. De game vindt niets uit, maar herontdekt de slinger-gameplay en vertaalt het prima in een first person virtual reality jasje. De storytelling is wat mager en de gameplay is niet ontzettend spannend of uitgebreid, maar bij Windlands ligt het fungehalte echt wel hoog. Spelers die gevoelig zijn aan motion sickness worden dankzij de comfort settings gelukkig goed opgevangen.
Windlands
Ontwikkeld en uitgegeven door Psytec Games
Gespeeld op PS4/PSVR. Ook verkrijgbaar op pc (Oculus, Vive)
Retail reviewcode verstrekt door de ontwikkelaar. Ons reviewbeleid lees je hier.
