Alekhine's Gun Review

Alehkine’s Gun klinkt in een notendop als een interessant concept: de game is een third person shooter met heel wat stealth elementen, inspiratie van de Hitman games en speelt zich bovendien af tijdens de Tweede Wereldoorlog. Je speelt als een ex-KGB-agent die gerekruteerd is door de CIA, en het communisme is in volle bloei. Jammer genoeg is de setting dan ook zowat het enige pluspunt, want over de game zelf zijn we niet erg te spreken. Meer lees je hieronder in onze Alekhine’s Gun review voor PS4.

Inleiding

Alekhine’s Gun is een naam die heel wat intrige doet opwekken: het is niet verwonderlijk de naam van onze protagonist – maar het is eveneens een belangrijke zet in het schaken. Het schaakspel is een element dat door de visuele stijl van de game blijft terugkeren. Bij het starten van de game krijg je eerst heel wat achtergrondinformatie te zien van het doelwit dat je moet vermoorden – het Hitman-gevoel is in deze game absoluut aanwezig. Na een korte cutscene (die je trouwens niet kan overslaan) begint de missie, en begint jammer genoeg ook de miserie.

Eerste indruk

Het wordt al meteen duidelijk dat de game grafisch geen topper is. Niet alleen ziet het eruit als een game uit de vorige generatie, de framerate is ongelooflijk slecht. Rondkijken in de allereerste minuten in de game levert je een erg onstabiele framerate op met schokkerige beelden tot gevolg – zelfs een stabiele 30 beelden per seconde wordt absoluut niet gehaald. Alleszins geen goede eerste indruk voor Alekhine’s Gun, maar hoe zit het dan met de gameplay?

Gameplay

In de allereerste level moet je een Duitse officier zien te vermoorden in een nogal goed beveiligd complex. Een Duitse soldaat staat op een gemakkelijke plaats de wacht te houden, een gemakkelijk doelwit voor je wurgdraad dus. Na het stelen van z’n uniform en z’n MP40 pistool kan je gemakkelijk het complex inwandelen, op zoek naar het doelwit. Op papier klinkt dat allemaal best goed, maar de uitwerking zelf laat jammer genoeg te wensen over.

Eerst en vooral zijn de animaties van de personages erg stijf en voelen ze allesbehalve natuurlijk aan. Ook schaduwen worden soms ontzettend slecht weergegeven wat voor matige beelden kan zorgen. Wat betreft de textures is het vooral een hit and miss¸ sommige zijn uitstekend gedetailleerd terwijl andere te vaak gebruikt worden en erg flets zijn. Wie had gehoopt om deze game al schietend door te brengen heeft geen geluk, want het schietsysteem is pure bagger. Mikken is een uitdaging op zich en gunplay is niet bevredigend. Sterker nog, zelfs op een lichte moeilijkheidsgraad is het quasi onmogelijk om je tegenstanders te doden. Ook opvallend: de A.I is vrijwel onbestaande. In een game waar stealth toch wel belangrijk is, had ik een officier neergehaald met enkele rake klappen en dat resulteerde in heel wat geluid. Een karakter die amper een halve meter van het voorval verwijderd was, ging door alsof er niets was gebeurd. Dit gebeurt ook af en toe met de vijanden, ze zijn gewoon niet erg slim.

De stealth-momenten worden afgewisseld met enkele puzzels waarbij je door sloten of kluizen moet geraken. De minigame om sloten te kraken is best goed uitgewerkt, maar de variant voor gesloten kluizen is ontzettend moeilijk. Het feit dat je hierbij geen enkele hulp krijgt of documentatie is natuurlijk geen hulp. Normaal gezien erger ik me niet aan puzzels zoals deze, maar na vijf minuten lang prutsen nog altijd niet tot een resultaat komen is niet erg bevorderlijk voor het fungehalte. Wel bevat Alekhine’s Gun een twaalftal levels die elk toch ongeveer een half uurtje in beslag zullen nemen. Erg gevarieerd zijn ze niet, maar je ontdekt er wel de grimmige sfeer tijdens de Tweede Wereldoorlog. Cutscenes hebben ook een film noir tintje meegekregen die toch wel een leuke bijdrage vormen tot de sfeer van de game.

Conclusie Alekhine’s Gun Review

Alekhine’s Gun is een videogame dat op papier uitstekend in z’n schoenen staat met een goede setting en een interessant verhaal, maar stelt ontzettend teleur door de slechte uitwerking. Graphics zijn ondermaats, gameplay is slecht uitgewerkt en de PS4-versie heeft ontzettend last van prestatieproblemen. Voor een game met een prijskaartje van €40 verwachten we gewoon een hoop meer.