Foul Play Review

De combinatie van sidescrollers en brawlers komt niet zo vaak meer voor tegenwoordig, maar Foul Play is sinds kort verkrijgbaar voor PS4 en PS Vita en zorgt voor een opvulling in het genre. In Foul Play speel je als een hoofdrolspeler in een theaterproductie en dit element keert grafisch terug in de game. Of deze combinatie ook slaagt, lees je in onze Foul Play Review.

Inleiding

Op het eerste gezicht ziet Foul Play eruit als een simpele en kleine game, maar hierachter schuilt een vrij ingenieuze vechtgame met een leuke stijl en een protagonist die rechtstreeks uit de familie van Mr Monopoly en Mr Pringles zou kunnen komen. De hoofdrolspeler, Baron Dashworth, wordt bijgestaan door een kompaan die speelbaar is in co-op, zowel offline als online. Het verhaal is simpel: de allergrootste Hamlet-theaterproductie ooit wordt voorbereid samen met honderden leden van het Royal Shakespeare Company. De vijanden zijn dus allemaal acteurs: geen bloed en verderf, maar wel wegrennende acteurs in kostuum.

Gameplay en sfeer

De gimmick van Foul Play werkt geweldig en het is absoluut een verfrissend idee om in een game uit te werken. De volledige game speelt zich op het podium, om naar een volgende level te gaan wordt het decor gewoon even omgewisseld en vijanden hebben een mooi kostuum meegekregen. Wat betreft gameplay is Foul Play in hart en nieren een brawler. Elke level (of act) is opgedeeld in verschillende stukken en hoge combo’s scoren is zeker een vereiste. Hoe meer combo’s je kan scoren en hoe meer rake klappen je uitdeelt, hoe opwindender een bepaalde scene en dan kan je ook het publiek achter je krijgen. Omdat alles een theaterproductie is, is er ook geen nood voor een levensbalk. De stemming van het publiek zal echter beslissend zijn, want zij willen absoluut actie zien.

Foul Play is een button masher en de meeste vijanden zullen ook geen grote uitdaging vormen als je regelmatig blokkeert en goede combo’s kan opbouwen. Pas in de latere delen van de game schroeft de moeilijkheidsgraad wat op, maar gelukkig zijn er tussendoor ‘challenges’ die je kan volbrengen voor een extra uitdaging. Als je erin slaagt om die bepaalde opdrachten te voltooien, krijg je een mooie extra in de vorm van een charm: een handige power-up voor het hoofdpersonage. Je wordt ook beloond als je in een scene een perfecte combo weet neer te zetten, wat zorgt voor een extra stimulans. Wanneer de combometer het getal 50 overschrijdt, gaat het dak eraf bij het publiek en smijt iedereen z’n hoedje in de lucht. Subtiel, maar een ontzettend leuke touch en samen met een hoop andere leuke elementen zorgt het voor een unieke sfeer in Foul Play. Naarmate je vordert in de game krijg je ook nieuwe moves om het lastiger te maken voor je collega acteurs.

Het vechtsysteem is zeker goed uitgewerkt in Foul Play en de verwisselende decors, kostuums, moves en power-ups zorgen ervoor dat de gameplay niet te repetitief wordt. Alleen kunnen de eindbazen soms overdreven lastig zijn, en duurt het iets te lang vooraleer je ze kan verslaan. Maar goed, de uitstekende sfeer en prima algemene gameplay van Foul Play maken enorm veel goed.

Audiovisueel

De game draait erg goed op de PlayStation 4 en ook op de PlayStation Vita is het een genot om te spelen. De framerate draait erg stabiel aan 60 beelden per seconde voor een vlotte speelervaring. Bij de Vita versie is er een klein minpuntje van kritiek; sommige menu-elementen zijn wat onscherp. Foul Play wordt vergezeld door een relatief kleine maar erg passende soundtrack die niet zou misstaan in een theaterproductie, maar vooral de soundeffects zijn goed uitgewerkt en dragen goed bij tot de algemene sfeer.