Firewatch is de debuuttitel van ontwikkelaar Campo Santo en is meteen eentje die een stevige indruk nalaat. Na het succes van verschillende avontuur-titels zoals The Vanishing of Ethan Carter en Everybody’s Gone to The Rapture krijgt het genre er een nieuwe telg bij: Firewatch. De game speelt zich af in 1989 en zoals de titel doet vermoeden word je als speler verantwoordelijk gesteld voor het beheer en de bescherming van een natuurgebied.
Inleiding
De game begint meteen met de introductie van het hoofdpersonage, Henry. Vlak voordat de game begint wordt er een klein verhaal gepresenteerd over het eerdere leven van Henry en hoe die de liefde van z’n leven ontmoet, Julia. We doen ons best om meteen niet te veel spoilers weg te geven, maar vanzelfsprekend loopt het met Henry en Julia minder goed af. Je kan ook meteen enkele dialoogopties en keuzes maken die betrekking hebben tot jullie relatie en de speler wordt onmiddellijk in het narratief element van de game gesleurd. Die keuzes zijn bovendien niet van de minste, Campo Santo speelt meteen in op je moraliteit.
Henry is een stoere kerel die even wat rust nodig heeft en een job aanneemt als boswachter van een prachtig landbouwgebied in Wyoming. Het jaar is ook 1989, van digitale connectiviteit is dus geen sprake en dat versterkt ongetwijfeld het isolerend gevoel. Gelukkig moet Henry niet heel de zomer alleen spenderen, althans toch niet helemaal. Aan de andere kant van een walkietalkie kan je namelijk praten met Delilah, je supervisor.
Radiocontact
Je walkietalkie is meteen het belangrijkste item die je ter beschikking krijgt en kan je gebruiken om conversaties met Delilah aan te gaan. Vaak zullen die babbelmomenten spontaan verlopen, maar je kan als speler ook een conversatie met je supervisor triggeren als je iets vreemds opmerkt in het natuurgebied. Net zoals in de inleiding krijg je hier ook een hoop keuzes voorgeschoteld die sterk het gedrag van Delilah kunnen beïnvloeden. De conversaties zijn heel natuurlijk en vrij uitgebreid en vloeien erg goed in elkaar in. Als we ze met één woord moeten beschrijven, dan is het zonder enige twijfel menselijk. Doorheen de game leer je zowel Delilah als het hoofdpersonage beter kennen en vooral de relatie die deze twee ‘onbekenden’ opbouwen is ontzettend interessant om waar te nemen.
Firewatch slaagt er absoluut in om een sterk verhaal neer te zetten met een enkel uniek element: radiocontact via een walkietalkie.
Gameplay
Als boswachter krijgt Henry de opdracht om gedurende de hele zomer het natuurgebied te beschermen. Je krijgt een permanent plaatsje in een van de verschillende outposts maar contact met de mede-boswachters lijkt er echter niet te zijn. In de plaats worden er benodigdheden en voorwerpen gedropt in lokale opslaglockers, die ook elk een stukje van het verhaal vertellen. Jouw opdracht is simpel: volg de instructies van Delilah op en treed op wanneer nodig. Aanvankelijk gaat het om simpele opdrachten – denk maar aan het wegjagen van een bende gevaarlijke tieners of het herstellen van bepaalde apparatuur – maar al snel schakelt Firewatch in een hogere versnelling. Een mysterie duikt op, vreemde figuren maken hun intrede en het bos verbergt onder het prachtige landschap een hoop geheimen.
De gameplay van Firewatch is opgesplitst in dagen. De meeste dagen verlopen vrij rustig en zonder enkel probleem, maar op bepaalde data moet Henry de handen uit de mouwen steken. Dit systeem zorgt ervoor dat de game niet té repetitief begint te worden en ook hier weer is de overgang naar het volgende hoofdstuk uitstekend.
Firewatch biedt een vrij grote omgeving om te ontdekken en gelukkig krijg je de hulp van een kompas en een landkaart. De kans is vrij groot dat je een aantal keer verloren zal lopen, maar naarmate de game evolueert leer je ook het landschap een stuk beter kennen en moet je minder rekenen op deze hulpmiddelen. Een aantal locaties zullen ook tijdelijk ontoegankelijk zijn totdat je op een bepaald punt in het verhaal zit. De gameplay van Firewatch is vooral opgedeeld in het ontdekken en tegelijk een band opbouwen met Delilah, maar er zitten ook een aantal intelligente puzzels verwerkt in de game. Ook het ontwerp van de game lijkt helemaal het 1989-gevoel te omarmen: een HUD ontbreekt waardoor de immersie in het prachtige landschap enkel maar groter wordt.
Audiovisueel
Het landschap is ronduit prachtig te noemen en ook Campo Santo’s artstijl verdient heel lof. De game kent prachtige omgeving en is een van de mooiere first-person adventure games op de markt. Firewatch wordt bovendien vergezeld door een fantastische en sfeervolle soundtrack. Textures zijn prima en de omgevingen zijn lekker gevarieerd.
Op een technisch vlak liet Firewatch ten tijde van release op PlayStation 4 heel wat steken vallen. De game had opvallend veel last van framerate dips wat een erg schokkerig eindresultaat opleverde. Intussen heeft Campo Santo een belangrijke patch uitgebracht voor de console die deze problemen sterk aanpakt. Hoewel de performance momenteel niet rock solid is, is er absoluut geen sprake meer van ernstige problemen. De framerate is begrensd tot 30 beelden per seconde op PS4 en de resolutie bedraagt uiteraard 1080p.
Na een dikke vier uur komt het verhaal van Firewatch stilletjes aan tot z’n einde. Dat is wat aan de korte kant, maar de game biedt wel een sterk verhaal met fantastische dialogen, verfrissende gameplay en een fenomenale setting. Hoewel er collectibles te vinden zijn en enkele subplots die ontrafeld kunnen worden, is de replaywaarde van het spel hiermee wat laag. Toch zijn we erg onder de indruk van Firewatch en zijn we intussen razend benieuwd naar Campo Santo’s volgende project.
Firewatch
Ontwikkeld en uitgegeven door Campo Santo
Gespeeld op PS4, ook verkrijgbaar op PC
Digitaal reviewexemplaar verstrekt door de ontwikkelaar. Ons reviewbeleid vind je hier.
