Dishonored 2 Review

De release van Dishonored in 2012 maakte een grote impact en de game was ongetwijfeld een van de meest innovatieve en indrukwekkende first-person stealth games op de markt. Vier jaar later komt ontwikkelaar Arkane Studios met de sequel en dan is het niet meer dan logisch dat de verwachtingen ontzettend hoog liggen. En hoe moeilijk ook – die verwachtingen heeft Arkane Studios zonder enige twijfel kunnen inlossen. Hoe dat precies zit, lees je in onze Dishonored 2 review hieronder.

Inleiding en storytelling

Dishonored 2 gaat meteen verder waar de eerste game gestopt is en brengt een ietwat gelijkaardige storyline. De twee hoofdrolspelers in de game zijn de keizerin Emily Kaldwin en haar altijd loyale beschermheer en tevens vader, Corvo Attano. Het tienjarig meisje uit de eerste Dishonored is inmiddels opgegroeid en heeft een mooi zitje in de troon gekregen. Het sprookje blijft echter niet duren: het mysterieuze familielid Delilah Kaldwin heeft een staatsgreep gepleegd en wordt ondersteund door een eveneens geheimzinnige organisatie.

Keuzes staan centraal

Al vanaf het eerste moment wordt het ontzettend duidelijk dat keuzes centraal staan in deze game. In de eerste titel kreeg je eveneens een aantal moeilijke keuzes voorgeschoteld en dit wordt verder uitgebreid in de sequel. De eerste keuze die je zal moeten maken zal ook meteen de belangrijkste zijn: je kan spelen als ofwel Corvo ofwel Emily en dat beïnvloedt ook de speelstijl in de overige negen levels van de game. Alleen al door het kiezen van een ander hoofdpersonage kan je de game (en vooral de storyline) al op een heel andere manier leren kennen.

Corvo en Emily hebben elk wel verschillende krachten, maar meestal blijft het resultaat wel gelijkaardig. Voor de klassieke ‘Blink’ teleportatie van Corvo heeft Emily bijvoorbeeld een waardig equivalent. Vooral de executie is dus van belang.

Dat keuzes centraal staan slaat niet enkel op de verhaallijnen en krachten van je gekozen personage – dit principe uit zich zo goed als in elk deel van de game. Vrijwel elke omgeving kan je op verschillende manieren ontdekken en vrijwel elke situatie kan anders aangepakt worden. Gebruik je een all-guns-blazing aanpak, gebruik je je magische krachten om wachters te verwarren of kies je voor de geruisloze stealth speelstijl zonder één druppel bloed te vergieten? Die keuze ligt helemaal bij jou. Op het einde van elke level kan je resultaten van je speelsessie zien. Als er veel bloedvergieten aan te pas is gekomen zal dat het ‘Chaos’-gehalte doen stijgen, wat een invloed heeft op het einde van Dishonored 2. Hetzelfde kan gezegd worden voor spelers die een ‘vriendelijkere’ aanpak gebruiken, waarbij je dan een iets optimistischer einde wordt voorgeschoteld.

De belangrijkste opdrachten die je krijgt in een bepaalde missie kun je vaak ook op een aantal verschillende manieren uitvoeren. Zo kan je iemand die bezeten is door een kwaadaardige ziekte proberen te redden door een antiserum te produceren, of je kan gewoon de gewelddadige manier nemen en je doelwit vermoorden. Dit heeft vanzelfsprekend een impact op hoe het spel verder verloopt. Ook zitten er vaak een aantal secundaire opdrachten verspreid waar je moraliteit eveneens in vraag gesteld zal worden.

Een zwaard zal je wapen van dienst zijn, maar er zijn in Dishonored 2 meer mogelijkheden gekomen om een niet-fatale aanpak te nemen. Zo werd hand-to-hand combat verbeterd en is het nu gemakkelijker om effectief niemand van het leven te ontnemen. Naarmate je in de game vordert ontgrendel je nieuwe wapens en krachten. Het duurt dan ook niet erg lang vooraleer je met een kruisboog, pistool, mijnen en diverse magische krachten rondloopt. In de levels zijn er ook een hele hoop runes en bonecharms verspreid. De eerstgenoemde kan je eigenlijk inzetten als ‘skill points’ om nieuwe krachten vrij te spelen of om bestaande krachten te verbeteren. Bonecharms doen dan weer dienst als buffs, zodat je bijvoorbeeld minder valschade oploopt. Ook kan je weer geld gaan verzamelen in Dishonored 2 die vooral nuttig zullen blijken in een zwarte markt. Looten vormt dus een belangrijk aspect en vaak zul je in kasten en kamers gaan snuisteren op zoek naar voorwerpen en geldstukken.

Het ontwerp van de levels in Dishonored 2 is werkelijk fantastisch. De eerste level die als inleiding dient is wat saai en daardoor krijg je de indruk dat de game wat traag op gang komt, maar de levels die daarop volgen zijn uitstekend uitgewerkt. Zoals in z’n voorganger word je als speler aangemoedigd om verschillende routes te ontdekken en geheime locaties op te speuren. De omgevingen in Dishonored 2 zijn ook vrij divers en geen enkele locatie voelt repetitief aan. Een deur die op slot zit? Vaak is er toch nog een goed verstopte route of moet je gewoon de sleutel van een bewaker stelen. De vrijheid van de speler is een game nog nooit zo groot geweest. Lineair is een term die niet bij de gameplay van Dishonored 2 past. Hoewel we geen spoilers willen meegeven is het wel zo dat sommige missies in de game van een ontzettend hoge kwaliteit zijn en die je nog lang zullen bijbleven.

Audiovisueel

Het eerste wat opvalt is de fantastische artstijl die Dishonored 2 gebruikt. Hoewel hij uiteraard vrij gelijkaardig is aan de vorige game, heeft de sequel wat meer artistieke flair meegekregen door betere en meer gevarieerde omgevingen. Dishonored 2 draait op een resolutie van 1080p op consoles en op 30 beelden per seconde. Over het algemeen ziet de game er erg scherp uit, omgevingen zijn vibrant en ook de karaktermodellen zijn prima. Af en toe is er jammer genoeg wel sprake van kleine performanceproblemen en textures die wel vrij lang nodig hebben om volledig te laden. De laadtijden zelf zijn gelukkig wel vrij kort. De soundtrack die de game vergezelt is uitstekend en past als geen ander in dit grimmig en steampunk sfeertje.

Dishonored 2 is ook een van de titels die ondersteuning biedt voor de PS4 Pro. Jammer genoeg zijn de verschillen niet zo prominent aanwezig en is er bijvoorbeeld geen modus voorzien voor een hogere framerate. Eigenaars van een 4K-televisie zullen het meeste kunnen profiteren van Dishonored 2’s prachtige artstijl, al werkt de supersampling naar 1080p ook uitstekend. De Pro brengt dus geen noemenswaardige veranderen met zich mee maar het beeld is ontzettend en opmerkelijk ‘clean’.

Conclusie Dishonored 2 Review

Arkane Studios heeft de lat al erg hoog gelegd met Dishonored, maar de sequel lost de verwachtingen meer dan in. Level design is werkelijk subliem en biedt veel meer vrijheid, narratief zit de game ook beter in elkaar, de gameplay staat helemaal op punt en ook de herspeelbaarheid ligt waanzinnig hoog. Visueel is Dishonored 2 ook een waar genot dankzij de prachtige artstijl.