Mortal Kombat X Review: Fatalitastisch

Mortal Kombat staat al een heel eind bekend als een uitermate passend synoniem voor geweld, waanzinnige hoeveelheden bloedverspilling en de meest gruwelijke vechtmoves. Het tiende deel in de reeks vormt daar alleszins geen uitzondering op. Na vier jaar is Mortal Kombat niet alleen terug met een uitgebreider rooster, het tiende deel in de bloederige reeks maakt ook haar debuut op de huidige generatie consoles.

De franchise kent een erg lange geschiedenis. Meer nog, Mortal Kombat heeft een grotere impact gehad op de game-industrie dan je zou denken. De leeftijdsmarkeringen die je op de hoesjes van elke game vindt? Daarvoor mag je de eerste Mortal Kombat games bedanken. Die waren namelijk zo gewelddadig dat er een leeftijdsbeperking op games moest komen. Mortal Kombat X legt zo de lat voor zichzelf erg hoog, zeker na het sublieme Mortal Kombat 9 uit 2011.

Laten we beginnen met de voornaamste verandering die wordt toegepast in Mortal Kombat X. Er is nog steeds een vrij groot rooster beschikbaar van zo’n 25 unieke personages, maar helemaal nieuw zijn de unieke en verschillende versies ervan. Elk karakter heeft namelijk drie unieke versies van zichzelf, elk met een aangepaste look en moveset. Zo kan je als de klassieke Scorpion spelen in drie variaties: Ninjutsu, Hellfire en Inferno. De basis blijft hetzelfde, maar de veranderingen zijn opmerkelijk genoeg om toch een andere speelstijl toe te kunnen passen. Twee Sub-Zero’s die tegen elkaar de strijd opnemen hoeft niet langer repetitief aan te voelen: de twee ‘extra’ personages bieden een extra diepgang op gameplaygebied.

Mortal Kombat X beschikt over een vrij indrukwekkende single player campagne (kampagne?) – iets wat je misschien minder zou verwachten in een fight-em-up, maar het absoluut de moeite waard. Het verhaal is een direct vervolg op de gebeurtenissen uit Mortal Kombat 9, maar met een unieke twist. Het grootste deel ervan vindt namelijk na twintig jaar plaats. Als speler is het ongelooflijk fascinerend om de character development van enkele hoofdfiguren zoals Johnny Cage en Sub-Zero mee te maken. Sterker nog, dankzij de ruime tijdsmarge maken we kennis met familieleden van de klassieke personages, die ook meteen hun allereerste verschijning maken in een Mortal Kombat game. Cassie Cage bijvoorbeeld is niemand minder dan de dochter van Johnny Cage en Sonya, haar moveset is dan ook een combinatie van de twee. Uiteraard zijn er ook andere nieuwe spelers te ontdekken: we denken dan aan de zonnegod Kotal Kahn of D’Vorah, half insect en half mens. In de campaign – die overigens een goede vijf uur duurt, – vinden we ook enkele personages terug die jammer genoeg niet speelbaar is, maar er toch fantastisch uitzien. Hopelijk komen deze later nog aanbod als DLC, want ook deze karakters zouden niet misstaan in het MKX rooster.

Het single player verhaal is in geen enkel opzicht onbelangrijk. Eerst en vooral maak je kennis met de wereld van Mortal Kombat – of je nu een veteraan van de serie bent of een complete nieuwkomer. Wat me verder meteen opviel is dat de speelbare arena’s in de game volledig passen in het verhaal. De stages zijn absoluut niet lukraak gemaakt, er is duidelijk erg veel werk in gestoken om voor de nodige sfeer te zorgen. De campaign is trouwens een mix van actievolle cut scenes met af en toe quick time events, afgewisseld met traditionele gevechten. Het een overweldigt gelukkig het andere niet: er is een goed evenwicht. QTE’s zijn nu niet bepaald de meest geliefde elementen in een videogame, maar we kunnen wel zeggen dat ze zodanig goed zijn uitgewerkt dat je er eigenlijk weinig op tegen kan hebben. Bovendien is het niet zo dat je helemaal opnieuw moet beginnen als je een QTE mist: het resultaat wijzigt dan gewoon. De storyline zit trouwens erg goed in elkaar, elk hoofdstuk bestaat uit het verhaal van één bepaald personage die ten slotte allemaal samenkomen in één groter geheel.

Naast het aparte verhaal zijn er natuurlijk ook de klassieke Mortal Kombat modi aanwezig. De welbekende Towers zijn uiteraard weer van de partij: daarin neem je het op tegen een reeks steeds moeilijker wordende tegenstanders. Als je denkt dat het altijd puur vechten is, dan sla je de bal behoorlijk mis. Met de ‘game modifiers’ in de Test Your Luck modi wordt het slagveld – en je overwinningskans – uiterst aangetast door middel van perks. Denk maar aan dubbele schade, vallende raketten of zelfs Stargate-achtige portalen.

Als we naar de basis van de gameplay kijken, kunnen we enkel maar stellen dat ontwikkelaar NeatherRealm opnieuw fantastisch werk heeft geleverd. Na een korte inleiding en een tutorial kan je al aardig wat van de gameplay toepassen, maar om de coolste moves uit te voeren ga je wat moeten oefenen. Mortal Kombat X is gemakkelijk te spelen, maar moeilijk te meesteren. Naast de gekende bewegingen kan je ook aandacht besteden aan personage-specifieke moves. Mortal Kombat X zou geen Mortal Kombat game zijn zonder de beroemde (en beruchte) Fatalities. De gruwelijke finishing moves die vaak gepaard gaan met liters bloedverlies, een animatie om u tegen te zetten en blikken van verbazing voor nieuwkomers. Bloediger kan haast niet. Een Fatality uitvoeren is simpelweg hét ultieme doel in een gevecht en vaak zal je een ingewikkelde knoppencombinatie moeten meesteren om überhaupt een te gebruiken.

Brutalities maken ook hun terugkeer in MKX. Erg gelijkaardig aan Fatalities qua opzicht, maar je moet ze uitvoeren tijdens een match – niet na een overwinning. Hiervoor zal je wel aan enkele criteria moeten voldoen die niet bepaald simpel zien. Het resultaat is gelukkig minstens even geweldig. Het gevechtssysteem zit uitstekend in elkaar en kan voor heel wat spannende situaties zorgen. In alle arena’s kan je interactieve objecten tot je voordeel gebruiken, denk maar aan een stevige boomstam of een stevige muur waar je je vijand naartoe kan smijten. Elk personage heeft ook z’n eigen unieke X-Ray move, een speciale beweging die je enkel kan uitvoeren als je Energy-meter volledig volloopt. Als je daarmee je tegenstander kan raken, volgt er een brutale scene waarbij iemands iemands ruggengraat of ingewanden binnenstebuiten worden getrokken.

Na elk gevecht krijg je aantal Coins ter beschikking. Die kan je gebruiken in de Krypt, een gigantische tombe vol met grafstenen. Achter elke steen bevindt zich een unlockable, concept art of de knoppencombinaties voor een nieuwe finisher. Je ontdekt de Krypt volledig in first person, en de grootte ervan is overweldigend. Er is heel wat te verzamelen, en je weet uiteraard niet wat er achter een grafsteen bevindt voor je hem koopt.

Multiplayer is uiteraard weer aanwezig. Je kan online de strijd aangaan met andere spelers, hoewel de PS4 versie vreemd genoeg regio gebonden is tot Europa en Australië. Je kan meteen opzoek gaan naar spelers die in een Ranked Match willen spelen, maar het is ook mogelijk om eerst te verblijven in een lobby waar je naar elkaar uitdagingen kan sturen. Bovendien kan je een uitdaging naar je vrienden spelen om je highscore in een bepaalde Tower te verbreken.

Opmerkelijker is echter de ambitieuze metagame dat Mortal Kombat X bevat. Bij het opstarten van de game moet je namelijk kiezen tussen vijf verschillende facties: elk met een eigen principe. Door gevechten uit te spelen en speciale Faction Missions uit te voeren kan je punten behalen voor je factie. Je kan ook een kenmerkende Faction Finisher toepassen voor extra punten. Af en toe breken er factieoorlogen uit, spelers van de winnende factie krijgen dan enkele hebbedingetjes. We vinden deze additie erg geslaagd, al is de huidige stand van zaken niet al te evenwichtig. Eén factie neemt namelijk de duidelijke bovenhand. MKX kent een XP-systeem, zowel voor je offline vooruitgang als de vooruitgang die je hebt geboekt voor je factie. Als je bepaalde levels overschrijdt, krijg je unlockables en nieuwe moves.

We hebben de netcode een goede week getest en tientallen matches online gespeeld. Gevechten verlopen erg soepel en zonder enige merkbare lag. Echter zijn er wel hoge wachttijden vooraleer je in een match terechtkomt, die kunnen gerust oplopen tot een dikke minuut. Aan een gebrek aan spelers kan het alleszins niet liggen: Mortal Kombat X is de meest succesvolle lancering in de franchise. Hopelijk pakt NeatherRealm de lange wachttijden aan in een update, maar over de netcode zelf mogen we zeker niet klagen.

Genoeg over de gameplay, want die is oerdegelijk. De presentatie ervan is gelukkig minstens even goed. Personages zien er prachtig uit met in het oog springende details en uitmuntende afwerkingen. Hetzelfde kan gezegd worden voor de beschikbare arena’s, er is duidelijk erg veel moeite gedaan om een prachtig beeld om het scherm te toveren. Bovendien zijn de animaties erg vlot en realistisch. Textures zijn natuurlijk wat minder van belang in een fighter, maar ook die zijn uitmuntend. De prachtige graphics worden vergezeld door een ongeëvenaarde soundtrack die je van de nodige sfeervolle deuntjes voorziet. Ook over de soundeffecten kunnen we kort zijn, die zijn namelijk helemaal prima.

Zoals je van ons gewoon bent gaan we ook iets dieper in op het technische gedeelte van game. Ons testplatform was de PlayStation 4, resultaten op Xbox One kunnen afwijkend zijn. De game draait op een native resolutie van 1080p (Full HD), zoals het hoort dus. Ook de framerate van 60 beelden per seconde wordt te allen tijde netjes behaald: we hebben al heel wat uren Mortal Kombat X achter de rug zonder enige framedrops. Animaties en cutscenes worden wel in 30 FPS gerenderd, inclusief Fatalities.

Wie in de PlayStation Store of Xbox Marketplace zoekt naar DLC voor Mortal Kombat X, zal al snel de microtransacties voor ‘Easy Fatalities’ zien staan. Met een Easy Fatality hoef je geen ingewikkelde knoppencombinatie toe te passen, maar eerder een simpel commando. Het feit dat ze aangeboden worden als consumables voor echt geld vinden we niet echt netjes. Gelukkig kan je ze ook gewoon in de Krypt vrijspelen en zijn ze niet heel erg moeilijk te vinden. Bovendien is het veel bevredigender als je de ‘echte’ combinatie met succes kan uitvoeren.